Ξαναζωντάνεψε όταν τοποθετήθηκε σε εργαστηριακές συνθήκες, παράγοντας ακόμη και απογόνους!Η Σιβηρία είναι γνωστή για τις εκτάσεις της με μόνιμο παγετό – εδάφη που παραμένουν παγωμένα για τουλάχιστον δύο συνεχόμενα χρόνια. Αυτά τα παγωμένα στρώματα είναι συχνά δεκάδες μέτρα βαθιά και παρέχουν έναν ιδανικό “θόλο” για τη διατήρηση οργανικών υλικών, επιτρέποντας την επιστημονική μελέτη τους χιλιάδες χρόνια αργότερα.
Αν και οι συνθήκες εκεί είναι ακραίες και δύσκολες για τον άνθρωπο, ο πάγος λειτουργεί ως φυσικός συντηρητής για τα λείψανα ζώων και άλλων οργανισμών, προσφέροντας μοναδικές ευκαιρίες για μελέτες του παρελθόντος.
Ο Dr. Philipp Schiffer, επικεφαλής της ομάδας στο Ινστιτούτο Ζωολογίας του Πανεπιστημίου της Κολωνίας, μαζί με τους συνεργάτες του, ανακάλυψαν αυτό το εξαιρετικά ανθεκτικό σκουλήκι που είχε παγώσει μέσα στο πάγο για σχεδόν 46.000 χρόνια.
Η ανακάλυψη αυτή εντυπωσιάζει καθώς το συγκεκριμένο είδος σκουληκιού, το Panagrolaimus kolymaensis, ήταν άγνωστο μέχρι τώρα στην επιστημονική κοινότητα.
Η ανασκαφή του δείγματος από βάθος 37 μέτρων στον παγωμένο στρώμα πάγου βοήθησε να παραμείνει προστατευμένο από τις ακραίες θερμοκρασίες και να παραμείνει σε κατάσταση αναστολής ζωής για χιλιετίες.
Αξιοσημείωτο είναι ότι το σκουλήκι όχι μόνο επέζησε αλλά και ξαναζωντάνεψε όταν τοποθετήθηκε σε εργαστηριακές συνθήκες, παράγοντας ακόμη και απογόνους.
Η επιβίωση του σκουληκιού οφείλεται στη βιολογική στρατηγική της κρυπτοβίωσης, μια κατάσταση στην οποία οι οργανισμοί εισέρχονται σε μία «παύση» βιολογικών λειτουργιών, με σκοπό να αντέξουν εξαιρετικά ακραίες συνθήκες, όπως χαμηλές θερμοκρασίες ή αφυδάτωση. Σε αυτή την κατάσταση, ο οργανισμός δεν αναπτύσσει καμία σημαντική μεταβολική δραστηριότητα, παραμένοντας ζωντανός, αλλά αδρανής, μέχρι να βρεθεί ξανά σε ένα υποστηρικτικό περιβάλλον. Η ανακάλυψη αυτή δείχνει την απίστευτη δυνατότητα του συγκεκριμένου σκουληκιού να επιβιώσει για χιλιάδες χρόνια σε αναστολή.
Είναι γνωστό ότι και άλλοι οργανισμοί, όπως τα tardigrades και ορισμένα είδη γαρίδας άλμης, χρησιμοποιούν την κρυπτοβίωση για να επιβιώσουν κάτω από σκληρές συνθήκες, αλλά η ανακάλυψη αυτού του σκουληκιού ανοίγει νέες προοπτικές για την κατανόηση αυτής της ικανότητας σε άλλες μορφές ζωής.
Η ηλικία του σκουληκιού, η οποία υπολογίζεται στα 46.000 χρόνια, εγείρει συναρπαστικά ερωτήματα για τις στρατηγικές επιβίωσης της ζωής σε ακραίες συνθήκες. Η ανακάλυψη δεν αφορά μόνο το συγκεκριμένο είδος σκουληκιού, αλλά ενδέχεται να προσφέρει νέες πληροφορίες σχετικά με την αντοχή και τις εξελικτικές διαδικασίες που επιτρέπουν σε διάφορα είδη να επιβιώσουν για μεγάλα χρονικά διαστήματα.
Το γεγονός ότι το σκουλήκι, παρά την πολυάριθμη πάγωση και το πέρασμα χιλιετιών, ανέκτησε πλήρη λειτουργία και παρήγαγε απογόνους, ανατρέπει τις παραδοσιακές αντιλήψεις για τα όρια της ζωής και τις ικανότητες επιβίωσης σε ακραία περιβάλλοντα.
Η επανεμφάνιση αυτού του σκουληκιού, με τη βοήθεια της κρυπτοβίωσης, ανοίγει νέους δρόμους για μελέτη της ανθεκτικότητας και της διατήρησης της ζωής. Ειδικά μόρια που σταθεροποιούν τα κύτταρα του σκουληκιού ενδέχεται να προσφέρουν κλειδιά για την κατανόηση της διαδικασίας της διατήρησης της ζωής, ακόμη και σε καταστάσεις ξηρασίας ή κατάψυξης.
Οι ερευνητές ελπίζουν ότι η γενετική ανάλυση αυτών των σκουληκιών θα βοηθήσει να κατανοηθεί αν αυτή η ικανότητα είναι κοινή σε όλα τα σκουλήκια ή αν εξελίχθηκε μόνο για συγκεκριμένα είδη. Αυτή η μελέτη θα μπορούσε να έχει ευρύτερες εφαρμογές στη βιολογία, την ιατρική και τις τεχνολογίες διατήρησης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου