Η αλήθεια είναι ότι ο πύργος, ως οχυρωματικό έργο, είναι παλαιότερος του εποικισμού των Νοταραίων στην Δροσοπηγή. Η ίδια η παράδοση αναφέρει ότι ο Νοταράς που ίδρυσε το χωριό βρήκε τον πύργο ήδη δομημένο αλλά σε αχρηστία, δεν τον άφησε όμως αναξιοποίητο. Ο πύργος έχει διάμετρο 11 μέτρα και πάχος τοίχου από 2,80-2,40 μέτρα. Έχει δομηθεί με ορθογωνισμένους πωρόλιθους της περιοχής και το συνολικό ύψος του φτάνει τα 5 μέτρα. Εσωτερικά φέρει κυλινδρική δεξαμενή για την συλλογή νερού. Το ισόγειο δεν έχει ούτε παράθυρα, ούτε ντουφεκίστρες, ενώ εκτιμάται ότι η είσοδός του, κατεστραμμένη σήμερα, έβλεπε προς τα δυτικά. Οι δύο όροφοι του επικοινωνούσαν με άνοιγμα στην οροφή του ισογείου, ενώ στα ανατολικά του ορόφου υπήρχε άνοιγμα που βλέπει στον σημερινό επαρχιακό δρόμο που οδηγεί στον Φενεό.
Σύμφωνα με την τειχοδομία του και την τεχνική που έχει εφαρμοστεί φαίνεται ότι ο πύργος είναι έργο της πρώτης τουρκοκρατίας με σκοπό τον έλεγχο της οδού Δερβένι-Ταρσού-Στυμφαλίας. Ο Άγγλος περιηγητής Leake τον ονομάζει Χότζα-Μπασί ίσως από το τουρκικό όνομα του χωριού Δροσοπηγή, Μπάσι. Σήμερα, είναι κατεστραμμένος σε μεγάλο βαθμό αλλά παραμένει ένα επιβλητικό κτήριο που πιστοποιεί την σημαντικότητα της περιοχής της Δροσοπηγής και την στρατηγική θέση που κατείχε στην ορεινή Κορινθία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου