Ο Ρικ Πιτίνο μίλησε στο SPORT24 και στον Βασίλη Σκουντή, σχολίασε τις εμφανίσεις και τις προοπτικές της Εθνικής και αναφέρθηκε στον Σπανούλη, στον Αντετοκούνμπο, στον Παπαγιάννη, στον Καλαθη και στον Σλούκα.
Πώς τα φέρνει καμιά φορά η ρουφιάνα η ζωή... Ανοίγοντας σήμερα (8/7) το πρωί το Facebook, μού βγήκε πάνω πάνω η χθεσινή (7/7) επέτειος των τριών ετών από την αποκαλυπτική, εντόνως συναισθηματική, εξομολογητική και εκ βαθέων συνέντευξη του Ρικ Πιτίνο μετά τον βροντώδη αποκλεισμό της Εθνικής από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο.
Την είδα και έπαθα μια... ψυχολογία, όπως είχε πει κάποτε ο συχωρεμένος ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης: μια ψυχολογία σύγκρουσης συναισθημάτων διότι στις 7 Ιουλίου του 2021 κλαίγαμε από τη θλίψη και την τσατίλα μας για την «αιχμαλωσία» από την Τσεχία και τώρα ξανακλαίμε, αλλά τούτη τη φορά από τη χαρά και τη συγκίνηση για την διθυραμβική πρόκριση.
Το 0-0 στο Μαρακανά
«Κλαίμε όλοι», όπως έλεγε και ο συχωρεμένος ο Κώστας Κυριαζής ο βράδυ της 28ης Απριλίου του 1974 που η εθνική ομάδα ποδοσφαίρου έφερε 0-0 με την (παγκόσμια πρωταθλήτρια) Βραζιλία στο «Μαρακανά...
Αυτή είναι μια ωραία και σχετική ιστορία που υποκύπτω στον πειρασμό να τη γράψω προτού περάσω στο φρέσκο μπασκετικό ψητό...
Εκείνο το βράδυ ,λοιπόν, ο Κυριαζής, που ήταν ο μοναδικός Έλληνας δημοσιογράφος ο οποίος είχε συνοδεύσει την αποστολή στο Ρίο ντε Τζανέιρο, κατάφερε με τα χίλια ζόρια να βγάλει γραμμή στα γραφεία της «Αθλητικής Ηχούς».
Στην Αθήνα κόντευε να ξημερώσει, κανονικά η εφημερίδα έπρεπε εκείνη την ώρα να βρίσκεται στο πιεστήριο και ο (επίσης μακαρίτης) διευθυντής σύνταξής της, ο Σταμάτης Γρατσίας, περίμενε με ανυπομονησία πάνω από το τηλέφωνο...
«Κλαίμε όλοι, Σταμάτη»
Όταν λοιπόν χτύπησε το ευλογημένο το τηλέφωνο, το σήκωσε αμέσως, ρώτησε με ανυπομονησία: «Πόσο ήρθαμε Κώστα;», αλλά ο Κυριαζής συνεπαρμένος από την επιτυχία, αντί να πει το σκορ, προτίμησε να δώσει έναν συγκινησιακό τόνο στην υπόθεση, απαντώντας «Κλαίμε όλοι, Σταμάτη, κλαίμε όλοι»!
«Πόσο ήρθαμε, ρε Κώστα, κινδυνεύουμε να μη βγάλουμε εφημερίδα!» ωρυόταν ο Γρατσίας αλλά ο Κυριαζής το βιολί του...
«Κλαίμε όλοι, Σταμάτη»!
Με τα πολλά (τα παρακάλια και τα... μπινελίκια) ο Κυριαζής αποκάλυψε το αποτέλεσμα, αλλά η ατάκα του παραμένει τόσο κλασική και διαχρονική ώστε να ταιριάζει σε κάθε τέτοια περίπτωση!
Ο Πιτίνο ξανάρχεται ούτως ή άλλως
Πλάκα πλάκα με όλα όσα συνέβησαν τις προηγούμενες ημέρες και δη χθες μετά τη λήξη του τελικού, λίγο έλειψε να πάρουν τα ζουμιά ακόμη και τον Πιτίνο, ο οποίος ούτως ή άλλως αφιλοκερδώς και ανιδιοτελώς είχε θέσει (και πάντοτε θέτει) τον εαυτό του στη διάθεση της Εθνικής ομάδας...
Στη συνέντευξη μας πριν από τρία χρόνια είχε πει ότι «ξανάρχομαι εάν με θέλετε» και να που τήρησε την υπόσχεση του...
Ακολουθώντας τη λατινική πρακτική του «panem et circenses» (άρτον και θεάματα), λίγο προτού αλωνίσει τα ελληνικά νησιά για τις θερινές διακοπές του ο θρυλικός Αμερικανός προπονητής εμφανίσθηκε το Σάββατο και την Κυριακή στο ΣΕΦ και καθήμενος πρώτο τραπέζι πίστα, δίπλα στον πρόεδρο της ΕΟΚ Βαγγέλη Λιόλιο γλέντησε κι ελόγου του και μάλιστα με όλη του την ψυχή τον θρίαμβο της Εθνικής.
Της Εθνικής έγραψα;
Λάθος μου και το διορθώνω αμέσως: «της Εθνικής μας», αυτό είναι το ορθό, καθόσον ο Ρικ, μολονότι κουλάντρισε αυτή την ομάδα για λίγες ημέρες, δέθηκε τόσο πολύ μαζί της ώστε νομιμοποιείται να χρησιμοποιεί την κτητική αντωνυμία στον πληθυντικό αριθμό...
Η Εθνική μας!
Το ξεσάλωμα του Παπαγιάννη και ο... ψηλός Στεφ Κάρι!
Αμ το άλλο;
Τον είδε φάτσα κάρτα μπροστά του ο Γιώργος Παπαγιάννης και ξεσάλωσε παντοιοτρόπως, βρίσκοντας και αξιοποιώντας σε μέγιστο βαθμό μια επί πλέον πηγή έμπνευσης...
Δεν ξέρω εάν εγώ διάβασα τη σκέψη του Πιτίνο ή ο Ρικ τη δική μου, αλλά συμπέσαμε στην υπερβολή μας σε ό,τι αφορά τη... λίμπιντο του «PG» όπως ο ίδιος αποκαλεί, χάριν συντομίας τον Μεγαρέα σέντερ...
Ρώτησα χθες το βράδυ τον Παπαγιάννη εάν νιώθει... Στεφ Κάρι σε συσκευασία-γίγας και σήμερα το πρωί που άνοιξα αυτή την κουβέντα με τον Πιτίνο τον άκουσα με ευχάριστη έκπληξη να παρομοιάζει τον διεθνή σέντερ της Μονακό με τον σούπερ σταρ των Γουόριορς!
Wow!
-Λοιπόν κόουτς, σε είδε ο «BigPapa» και πήρε έμπνευση, το παραδέχεται και ο ίδιος...
«Έλα ντε! Ειδικότερα στο πρώτο ημίχρονο βάραγε τα τρίποντα λες και ήταν ο Στεφ Κάρι! Το να βάλει ένας σέντερ, ένας παίκτης με το δικό του το μπόι, 5/8 τρίποντα στον τελικό μιας διοργάνωσης είναι απίστευτο και πάντως φανταστικό. Με αυτό το κρεσέντο ο Γιώργος κράτησε την Εθνική ομάδα όρθια στις δύσκολες στιγμές του αγώνα».
Η λατρεία στον Καλάθη
-Αμ ο άλλος αγαπημένος σου παίκτης ο Καλάθης; Όταν ήρθες στην Ελλάδα και ανέλαβες τον Παναθηναϊκό, μετά τον αγώνα με την Εφές μας σόκαρες, βάζοντας τον στην ίδια πρόταση με τον Μορίς Τσίκς, τον Αϊζέια Τόμας, τον Λάρι Μπερντ και τον Μάτζικ Τζόνσον, λέγοντας ότι είναι ο καλύτερος πασέρ που έχεις δει στη ζωή σου.
«Τον Νικ τον γουστάρω παρά πολύ, το ξέρετε όλοι και το ξέρει πολύ καλά και αυτός. Λατρεύω το παιχνίδι του και τον θεωρώ κορυφαίο πόιντ γκαρντ. Το πλεονέκτημα του είναι ότι μπορεί να παίξει εξίσου καλά και στις δυο άκρες του γηπέδου διότι έχει το ταλέντο να αμύνεται εξαιρετικά, να δημιουργεί με τις ασίστ, να εκτελεί, να διαβάζει και να διαχειρίζεται όλες τις καταστάσεις. Χάρηκα πολύ που τον είδα να παίζει με τόσο κέφι και να καθοδηγεί με ασφάλεια την ομάδα».
Με εντυπωσίασε ο Σπανούλης
-Δυστυχώς δεν κατάφερες να κοουτσάρεις τον Βασίλη Σπανούλη που τον είχες χαρακτηρίσει «θρύλο», στο Προολυμπιακό Τουρνουά του 2021, αλλά τον βλέπεις τώρα να καθοδηγεί την Εθνική από τον πάγκο. Τι είδε το έμπειρο μάτι σου πάνω του;
«Μα είναι θρύλος, ποιος το αμφισβητεί; Είδα την επιθυμία, το πάθος, πολλές εξαιρετικές ιδέες στο κοουτσάρισμα, σωστή προσέγγιση και την κατάλληλη προσαρμογή στις συνθήκες των αγώνων. Δεν το λέω για να τον κολακεύσω και για να του δώσω θάρρος, που άλλωστε το διαθέτει, αλλά στ’ αλήθεια εντυπωσιάσθηκα από το πώς λειτουργούσε. Ήταν ολοφάνερο ότι είχε προετοιμάσει με εξαιρετικό τρόπο και μάλιστα σε μικρό χρονικό διάστημα την ομάδα, ενώ “έπαιζε» και ο ίδιος στα ματς. Εννοώ ότι κόντρα στη Σλοβενία και στην Κροατία παρουσίασε μια καταπληκτική αμυντική στρατηγική που φυσικά δικαιώθηκε ενώ μού άρεσαν πολύ και οι αλλαγές του».
Η προσαρμογή του Γιάννη
-Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο; Ούτε αυτόν τον κοουτσάρισες στην Εθνική, καθώς εκείνες τις ημέρες αγωνιζόταν στους τελικούς του ΝΒΑ, αλλά στο Προολυμπιακό Τουρνουά τον είδαμε να παίζει διαφορετικά απ’ ό,τι με τους Μπακς. Εννοώ ότι εμφανίσθηκε πιο προσαρμοσμένος στο ευρωπαϊκό στιλ και στη δομή της ομάδας...
«Συμφωνώ κι αυτό το γεγονός αποδεικνύει τη μεγαλοσύνη του. Πραγματικά o Γιάννης προσαρμόσθηκε πολύ καλά στα επιθετικά πλάνα του Σπανούλη και στο σχήμα της Εθνικής. Σε κάθε περίπτωση είναι αυτός ο οποίος στο τέλος θα κάνει τη διαφορά και θα δώσει την ώθηση στην ομάδα. Ο Γιάννης είναι ασταμάτητος όταν παίρνει την μπάλα στο elbow, ό,τι κι αν αποφασίσει να κάνει, χώρια που μπορεί να σκοτώσει οποιαδήποτε ομάδα στον κόσμο σε καταστάσεις αιφνιδιασμού».
Το μετάλλιο και ο Σλούκας
-Εμείς οι Έλληνες, όπως συνειδητοποίησες από την πρώτη στιγμή, ενθουσιαζόμαστε και απογοητευόμαστε πολύ εύκολα και πολύ γρήγορα. Πιστεύεις, ωστόσο, ότι αυτή η ομάδα έχει πιθανότητες, ότι μπορεί να διεκδικήσει ένα μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες;
«Tο ελπίζω, αλλά και το πιστεύω, μακάρι να συμβεί, αν και δεν διαθέτει το συνολικό ταλέντο που έχουν κάποιες άλλες ομάδες. Να προσθέσω και κάτι άλλο: όπως ξέρεις, έχω αδυναμία στον Κώστα Σλούκα και θα ήθελα να τον δω στους Ολυμπιακούς Αγώνες, ειδικότερα μετά τις τρομερές εμφανίσεις του στον τελικό της EuroLeague και στο Game 5 των playoffs του ελληνικού Πρωταθλήματος.
Το ταλέντο, η κλάση, η εμπειρία, το ταλέντο του στην πάσα και η ικανότητα του στο περιφερειακό σουτ θα ‘έκαναν ακόμη καλύτερη την Εθνική, αλλά σέβομαι απολύτως την επιθυμία και κυρίως την ανάγκη του να ξεπεράσει τον τραυματισμό του και να ξεκουραστεί».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου